താഴെക്കാണുന്നവരെ പുച്‌ഛമായിരുന്നു
പുഴുക്കള്‍ പോലെ അറപ്പായിരുന്നു.
അന്ന് ഞാനോര്‍ത്തില്ല ഒരുനാള്‍
താഴേക്ക് വന്ന് പതിക്കുന്നത്
വിണ്ണില്‍ നിന്നും മണ്ണിലേക്ക്
പതിച്ച് മണ്ണായടിഞ്ഞ് അലിഞ്ഞ്
പുഴുക്കള്‍ ഭക്ഷണമാക്കി
ഇല്ലാതായികൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
Tuesday, April 21, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
© Copyright All rights reserved
Retinopothi - Retinayil Pathinjath by Salih Kallada is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 2.5 India License. Production in whole or in part without written permission is prohibited Please contact: ksali2k@gmail.com
അവസാന വിധി ഇതു തന്നെ.........
ReplyDeleteഎല്ലാത്തിന്റേയും എല്ലാവരുടേയും വിധി ഇതു തന്നെ.
ReplyDeleteആര്രും അഹങ്കരിക്കേണ്ട എന്ന് ചുരുക്കം.
ReplyDeleteഇന്ന് ഞാന്‍ നാളെ നീ..
ReplyDeleteഞാന്‍ ഒരു കമന്റ് ഇടാന്‍ മറന്നിരുന്നു. ഏതായാലും നിങ്ങളൊക്കെ ഇട്ടുതുടങ്ങിയല്ലോ. :)
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteവല്ലാത്തൊരു കാഴ്ച..
ReplyDeleteപക്ഷെ അടിക്കുറിപ്പ്‌..
ഭൂമിയിലേക്കത് പുച്ഛത്തോടെയാണ്
നോക്കിയതെന്ന് വിചാരിക്കാന്‍ എനിക്കിഷ്ട്ടമില്ല..
വീണു കിടക്കുമ്പോള്‍ ആ ചിറകുകള്‍ ഒഴുകിയ
ആകാശം എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഇപ്പോള്‍ പെയ്യുമെന്ന
പോലെ കറുക്കുന്നു..